In nog geen 15 minuten doorlopen we de hele situatie

Terwijl haar moeder mij bijpraat over de situatie, hoor ik tussen de regels door hoe pittig het is geweest. En om wat? Om niets, nou ja bijna niets. In ieder geval gedoe laat op de avond met als gevolg dat iedereen er thuis last van had. Wanneer ik even later de dochter spreek, vertel ik haar dat ik op de hoogte ben gebracht over het gedoe van afgelopen weekend. De situatie waarin haar hoofd op error ging, er te veel informatie aanwezig was waardoor overzicht zijn weg was kwijtgeraakt. Resultaat: een overvol hoofd. Een punthoofd zoals we dat in ons vakjargon noemen.

Ietwat schuldig kijkt ze me aan, haar hoofd ligt gebogen naar beneden wanneer ik het verhaal heel kort samenvat. Het is niet mijn bedoeling om alles nog eens door te graven. Dat had ik haar immers in voorbereiding, via de app al laten weten. Met de belofte dat we samen een gesprek zouden hebben van maximaal 30 minuten.

Voor elke vraag een kleur
Wanneer ik mijn belofte herhaal, heft ze haar hoofd wat op, alsof ze opgelucht is dat het vandaag, na zo’n pittig weekend niet zo lang hoeft te duren. Op tafel zet ik mijn doorschijnende etui neer, gevuld met gekleurde houten poppetjes. Ze kijkt ernaar als ik haar vertel dat ons gesprek uit vier vragen bestaat. Voor elke vraag mag ze een gekleurd poppetje kiezen. De vier vragen hebben betrekking op de vier stadia zoals de situatie zich thuis, afgelopen weekend, heeft voltrokken. Gedoe dat ontstond nadat ze haar mobiel als dood had aangetroffen en de oplossing zoals zij die voor ogen had niet binnen handbereik lag. Error dus en een vol hoofd dat haar punthoofd deed ontploffen. Dus doorloop ik nu met haar de vier vragen, die de start, de opbouw, het punthoofd en het einde omschrijven. Voor elke vraag mag ze een kleurrijk houten poppetje pakken.

Bordeaux
In een flits zie ik haar teruggaan naar de situatie van afgelopen weekend, het moment dat ze ziet dat haar telefoon nagenoeg dood is. De kleur die dit symboliseert is bordeaux, omdat: 

• haar telefoon haar meest luxe bezit is, die de weg vrij baant naar het genieten, met vrienden bijvoorbeeld
• en dat vindt ze vooral heel vanzelfsprekend, die luxe. Dus als het er niet is, dan is flexibiliteit ver te zoeken
• maar het wakkert ook haar angst aan van hoor ik er nog wel bij?

Blauw
Terwijl ze niet het gewenste antwoord krijgt voor haar probleem, zoals zij dit voor ogen heeft, ontstaat er error in haar hoofd en wil ze het liefst vluchten, weggaan en niet meer thuis zijn. Stilletjes en haast als vanzelf pakt ze blauw, de kleur die het verlangen voedt:

• om vrijheid te ervaren
• ruimte en lucht te voelen
• zodat de rust in haar gevoed wordt op een plek waar ze makkelijker het vertrouwen voelt en zich er aan kan overgeven

Indigo
Haar hoofd blijft oorlog voeren, de druk voelt ze toenemen en ze zoekt haar eigen rust op wanneer ze het verdriet diep binnen in haar voelt. Ze kiest voor indigo. Pas later, wanneer we het gesprek al verlaten hebben, en ik het proces aan tafel nog eens de revue laat passeren, realiseer ik me wat indigo eigenlijk vertelt:

• het zit haar op de huid, ze wil ruimte voelen 
• weg van het benauwde en beklemmende stuk, weg van de regels en de controle
• zodat ze haar hoofd wat meer op orde kan brengen, omdat ze naar haar eigen gedachten kan luisteren

Wat als jij echt jij bent, welke kleur ben je dan? 
Tot slot stel ik haar mijn laatste vraag, terwijl ik nadenk met welke woorden ik deze aan haar zal stellen, realiseer ik me dat deze jonge meid bij elke vraag ieder poppetje op zijn kant op tafel heeft gelegd. In die ene seconde dat haar hand het poppetje uit het etui pakt, weet ik welke ze zal pakken. Het kan niet missen, het is roze. De kleur die:

• alles zachter maakt
• de lat wat lager legt
• en ze minder hard wordt voor haarzelf, en daardoor ook voor de ander
• waardoor het haar lukt om eerder om hulp te vragen
• op een manier die wat liever en minder stoer is 

Van liggend naar staand
Ik sla haar gaande, terwijl ze het roze poppetje fier rechtop zet, volgen ook de anderen. Alle gekozen kleuren gaan van liggend naar staand. In vier vragen, in nog geen 15 minuten hebben we de hele situatie doorlopen en op een onbewust niveau besproken. Voor nu is dat voldoende. Het haalt de druk weg, het gespannen gevoel krijgt ruimte om weer te ademen.

De zorgsector kan wel wat kleur gebruiken
Nu ik de laatste regel van dit blog schrijf, bedenk ik me: de zorg kan best wel wat meer kleur gebruiken. Gewoon om de gesprekken van wat meer lucht en ruimte te voorzien, wat vind jij?

Wil je meer weten of ook eens jouw issue vanuit kleur bekijken? Laten we dan contacten.