Hoe ze dankzij één kleursessie knopen kan doorhakken
Ik zit in mijn kantoor en het online scherm spat open aan de andere kant wanneer ik haar tref. Weliswaar heeft deze tweede keer een andere setting dan de eerste keer. Ze vroeg om hulp, het knelde, ze kon moeilijk tot een keuze komen en daar had ze last van. Zo bood ik haar mijn hulp aan. We werpen een blik op het stuk dat schuurt en knelt. Dit doen we niet door diep te graven, nee zeg. Gewoon lekker luchtig met behulp van de taal van kleur.
Ze kiest feilloos haar kleuren
Aandachtig luistert ze als ik haar vertel wat ze het komende uur kan verwachten, namelijk dat de taal van kleur je helpt om op onbewuste lagen je antwoord te vinden voor het vraagstuk dat speelt. Ze durft de sprong te wagen en zonder dat ze het weet, kiest ze haar kleuren feilloos. Alleen dit kiezen doet al iets. Het kiezen van kleur op simpele vragen die het stappenplan vormen naar richting, voelen welke koers je mag gaan varen en wat je los(ser) mag laten.
Daar waar de pijn het meeste zeer doet
En dan komt hetgeen op tafel te liggen dat het meeste zeer doet. Bruin viert hierin de ondertoon. Juist bruin op deze plek vertelt mij hoe haar ouderlijk huis haar soms nog de das omdoet, haar gevoelsmatig op de huid zit en ze geen kant weet op te gaan.
Geen wonder dat ze bruin kiest
Haar zuchten en slikken maakt nog meer duidelijk hoe stroef het vroeger liep en hoeveel hinder ze er nu nog van ervaart. Geen wonder dat ze bruin kiest, juist omdat:
- het jou een benauwd gevoel geeft
- de zeurende, klagende en bepalende stem van vroeger, van thuis, de overhand heeft
- je denkt dat je het nog steeds moet doen zoals je het van huis uit hebt geleerd
- het je beperkt om je vrijheid te voelen
- en je alleen nog ervaart hoe zwaar alles is, alsof je geblokkeerd wordt en niet verder kunt
Wat als jouw shit niet langer meer jouw shit is?
Terwijl ze bijkomt van de intensiteit van deze terugblik op het oude stuk, schijnt er ook weer licht. Want waar kies je voor als alles anders is? Als kleur antwoord mag geven op de vraag: Wat als jouw shit niet langer meer jouw shit is? Ze leest de betekenis van haar gekozen kleur en het enige wat ik hoor is: “Goh, hé, echt waar, jeetje zeg. Maar alles wat hier staat klopt.”
Die volwassen vrouw
Het is magenta die haar grootste verlangen kleur geeft, niet meer dat kleine meisje willen zijn dat onder het juk van thuis zich maar niet blijft gehoorzamen. Nee, het is die volwassen vrouw die eindelijk de vrijheid voelt om buiten de lijnen te gaan kleuren, haar enthousiasme weer voelen en daar vol gas voor te gaan, zodat ze haar weg kan volgen en niet de weg zoals haar vader dit nog steeds voor ogen heeft.
Haar lichaamshouding wijzigt
Terwijl de stilte het beeldscherm vult, zie ik haar lichaamshouding wijzigen; er verschijnt een krul langs haar lippen en ik zie haar verschuiven zodat ze rechtop zit. De ruimte die het stil zijn biedt, zorgt ervoor dat de vervolgstappen als vanzelf gaan. Ze kan de weg vrijmaken om te geloven wat ze in deze sessie heeft ontdekt, haar mantra: ‘ik moet mezelf meer gehoor geven.’
Ze heeft knopen doorgehakt
Wanneer ik twee dagen later pols hoe het is, hoe wellicht de online sessie nog ‘natrilt’ en misschien om aandacht vraagt, schrijft ze me terug: “De sessie trilt zeker nog na. Het heeft me heel erg geholpen om knopen door te hakken. Alleen vandaag heb een echte off-day, dit naar aanleiding van alle genomen besluiten.”
Hierop laat ik haar weten: “Fijn te horen dat er beweging in gang is gezet. En ja dat gaat niet zonder slag of stoot. Je maakt ruimte…. en dan volgt er als vanzelf een beweging. Is het niet je lijf die daar wat van vindt, dan is het wel je ego die bijna hardop moppert. Zorg dragen dat je mantra zichtbaar blijft, dat is de reden waarom je deze waardevolle stappen zet.”
Wil jij ook knopen doorhakken?
Wil jij ook knopen doorhakken, zodat je dat knagende, zeurende, knellende en scheurende gevoel eindelijk achter je kunt laten? Dan past een sessie Merkbaar-Vooruit jou als beste, zo vermoed ik. Laten we kennismaken, een afspraak is snel gemaakt.