Hoe kleur haar de woorden laat vinden
Wanneer ik binnenkom, ruik ik dat ze verder is gegaan met haar schilderproces. Het huis wordt opgefrist, het wit en het zwart klinken goed bij de granieten vloer in de hal. En als ik haar goed bekijk, zie ik dat ze anders oogt. Ik kan de vinger er nog niet opleggen terwijl ze vertelt dat het even minder loopt. Ze is moe, heeft zich verslapen en zegt verontschuldigend dat ze nog geen tijd voor make-up heeft gehad. Ik help haar gelijk uit de brand; hetgeen ik zie is ook niet met een laagje make-up te bedekken.
Geel eruit, paars erin
Voordat we de diepte in gaan laat ze me trots het verfwerk zien. “Het geel gaat eruit en het paars komt erin” zegt ze. Gelijk zijn mijn oren gespitst, “dat is interessant.” Het paars in het schilderij met de prachtige vogel die staat de shinen op de schouw krijgt de hoofdrol in huis. Ik mmm mmm maar wat, en blijkbaar moedig ik haar aan om verder te vertellen. “Paars was vroeger altijd mijn lievelingskleur”, zo hoor ik haar vertellen, “in mijn eerste huis vooral. Dus nu is het tijd om het gele eruit te doen en het paars erin.”
Wat betekent paars eigenlijk?
Terwijl we gaan zitten, stelt ze deze vraag. Paars is:
- de kleur die je naar je voelen brengt
- omdat deze je altijd onbewust vraagt: wat heb jij nodig om tot bloei te komen?
- waardoor je weer je eigen waarden gaat ervaren
- en (opnieuw) ontdekt wat voor jou belangrijk is
- zodat je van daaruit weer richting vindt
We pakken de draad op
We pakken de draad van mijn komst op en praten verder over wat maakt dat het even zo loopt. “Ik word er kriegel van Miranda. Mijn moeder zeurt al een paar dagen met dezelfde vraag aan mijn hoofd of het wel goed met me gaat. Mijn dochter, met haar fijn gevoeligheid, zegt letterlijk: mam je ziet er verdrietig uit. Ook haar vriendinnetje dat erbij zat keek me aan en beaamde het volkomen.”
Ik snap het niet
“Maar Miranda, ik snap het niet, ik voel dat ik zo kan gaan huilen, maar waar zit dit hem in? Ik begrijp het niet.” Haar verlangen om woorden te vinden om haar brein te voeden met dat wat haar hart voelt is intens. We nemen de afgelopen dagen eens onder de loep, hoe zijn die verlopen. En ineens realiseert ze zich dat haar dochter een mededeling neerplofte: “mam, als papa zijn huis klaar heeft wil ik gewoon net als altijd weer bij papa zijn, hoe we dat vroeger ook deden.”
Hier knelt het!
Aha, denk ik, hier zit de zeer, hier knelt het en schuurt het. “Wanneer heeft dochterlief deze aankondiging gedaan?” Ze is stil en beseft dat dit een dag of drie geleden heeft plaatsgevonden. Ze kijkt me aan en ze voelt nog intenser wat ze al een paar dagen voelt, nu ze de woorden heeft gevonden. Met een snik in haar stem zegt ze: “sinds een paar dagen.” Nu weet ze waar haar verdriet zit; weer terug naar het oude ritme betekent ook weer meer loslaten, ruimte geven aan hetgeen zich aandient.
Paars gaat haar helpen
Paars gaat haar helpen, dat weet ik zeker. Het wordt tijd dat de paarse vogel op de schouw haar spreekwoordelijke vleugels gaat spreiden, opdat het haar mag steunen in de verandering die komt. Juist omdat paars:
- je verder op weg helpt tussen dat wat er was en wat komt
- het ruimte maakt voor een nieuw begin
- en waar je ook kijkt, of je je hoofd nu links of rechts draait, er altijd evenwicht is
Kleur helpt je de woorden te vinden
Kleur helpt je de woorden te vinden wanneer het voelen het hoofd niet kan bereiken. Heb je de indruk dat jouw gevoel zich bekneld voelt, jouw tranen in de weg zitten? Wil je om ruimte vragen, maar heb je geen idee hoe je hier de woorden voor kunt vinden? Laat kleur je dan de weg wijzen. Het geeft richting op de plek waar verdriet zijn ruimte mag krijgen. Veelal kunnen we in één gesprek een opening vinden waardoor je weer verder kan, simpelweg omdat er ruimte wordt gemaakt zodat jij jouw woorden weer kunt vinden om je eigen pad weer veilig verder te bewandelen.
Voel je welkom als dit je aanspreekt, een afspraak is snel gemaakt: Contact opnemen – Merkbaar Werkt.