Het schuurt en het knelt al een tijdje op haar werk

Terwijl ik in quarantaine zit, appt Svenja, een vriendin van me. Ik merk in het verhaal dat ze met me deelt, dat het niet lekker loopt op haar werk. Ik stel voor online een kleurensessie met haar te doen. Gretig stemt ze hiermee in. En uiteraard doe ik dit graag, want ik voel aan alle kanten dat ze vastzit, niet verder komt en dat ze vooral machteloosheid ervaart in de situatie waarin ze zich begeeft.

Het schuurt en het knelt
En zo trappen we onze sessie af. Colournostisc is onze werkvorm. Hierin verbindt de kleurenpsychologie zich aan NLP. Het is het proces van het naar buiten brengen van onderbewuste gevoelens en gedachten. Waardoor je op een bewust niveau je knelpunten gaat begrijpen, het je inzicht geeft wat je in de weg staat om vooruit te komen en hoe je hierin de eerste stappen naar verandering kunt zetten.

Stappen zetten voorbij de angst
Het schuurt en het knelt al een tijdje op het werk, zo weet ik van mijn vriendin. Het maakt haar vooral boos en gefrustreerd. Zit ze eindelijk op een plek waarbij ze het gevoel heeft dat de werkinhoud zó goed bij haar past en nu stuit de wijze hoe alles wordt vormgegeven haar tegen de borst. De frustraties zitten hoog, want in snel tempo wisselen boosheid en de onmacht elkaar af. De samenwerking met haar leidinggevende staat duidelijk onder druk, zo merk ik uit alle voorbeelden die ze geeft. Sterker nog: ze krijgt bijna geen adem meer. Zo veel druk voelt ze. Dus de hoogste tijd voor een colournostics sessie.

De tegenstrijdigheid van indigo
Duidelijk is dat ze nu nog niet voorbij haar probleem durft te kijken. De oplossing is gewoon nog niet in beeld. Laat staan dat ze stappen durft te zetten die haar voorbij haar angst brengen. In dit stuk speelt indigo een belangrijke en bepalende rol.

Elke kleur heeft een dubbele betekenis in zich. De tegenstrijdigheid bij indigo schuilt in het feit dat je wel weet waar je naar toe wilt op de lange termijn, maar dat je in het nu krampachtig houvast, grip en controle wilt ervaren en het op jouw manier wilt doen. En om dat te bereiken kun je communicatief aardig je mannetje staan. Echter heb je, hoe hard je ook je best doet, het idee dat niet iedereen je begrijpt. In ieder geval niet haar leidinggevende, zo vertelt Svenja.

Voorbij de angst
Ik laat haar even op adem komen. Er gebeurt nogal wat in de korte tijd dat we praten. Ik zie haar adem zakken, ondanks dat we online zitten. Ze leunt inmiddels wat meer met haar rug tegen de leuning van de stoel. Er ontstaat ruimte om het zware stuk achter zich te laten en vooruit te blikken. Stappen zetten voorbij de angst zeg maar. Het is tijd om het donkerblauwe achter te laten, los te laten en vrij te maken.

Goud in handen
Ik hoop dat ze zich realiseert dat zij iemand is die goud in handen heeft. Letterlijk zou je bijna kunnen zeggen: zij weet haar patiënten zo te behandelen dat ze voor even weer pijnvrij hun dag door kunnen komen, dat ze een lichtpuntje zien en voelen in een donkere periode.

En zie daar, het kan ook niet anders dan dat ze de gouden kaart trekt. Het versterkt haar gedachten dat ze los mag komen van een stuk verleden, dat ze oude banden door mag snijden, dat het tijd is dat ze het masker afzet, het masker van indigo. In haar geval dat wat donkerblauw haar oplegt.

De boodschap komt binnen
Ik zie aan haar gezicht – de protesterende, boze en machteloze houding – dat er plaats wordt gemaakt voor een zachte glimlach en een ademhaling die aan het zakken is. Simpelweg omdat de boodschap van goud binnenkomt; zich beseffend dat ze een onwijs mooie visie heeft uit te dragen in het werk dat ze doet. Dat ze dit op een creatieve en inventieve manier kan vormgeven waardoor ze in verbinding is met de ander. Dat is wat goud haar vertelt.

En nu we het daar zo over hebben realiseert Svenja zich dat deze baan op taakinhoud de beste plek is waar ze in al haar werkjaren is geweest. Ze heeft alleen te dealen met hoe ze met de anderen in de samenwerking omgaat. En om dit duurzaam in de wereld te zetten heeft ze voorbij haar angst te gaan. En de moed te vinden om in het nieuwe gedeelte te stappen.

Het wordt tijd om wit toe te laten
Wit symboliseert dit alles. Het wordt tijd om wit toe te laten. Tijd om met een schone lei te beginnen. En tegen zichzelf te zeggen en te (h)erkennen: ‘Ik weet dat ik het zwaar heb gehad in het verleden en het zwaar is op dit moment, maar het is tijd om mijn boosheid achter me te laten en daarin mezelf, maar ook anderen te vergeven. Om zicht te houden op het grotere geheel, namelijk het verlangen om op deze werkplek te blijven.’ Juist omdat de doelgroep de manier waarop ze dit ten uitvoer kan brengen zó geweldig bij haar past. Dus het wordt tijd dat ze aan de slag gaat.

Beknot
Toch zit alles niet zo gemakkelijk in elkaar en is de opvolgende vraag van Svenja: “Hoe doe ik dit nu het nog zo vastzit en ik het gevoel heb dat alles beknot in elkaar zit? Wie mij kent weet dat ik een woordverbinder ben, omdat ik ‘aan’ ga op hoe en wanneer woorden gezegd worden, en in welke context. Het woord beknot van Svenja is zo’n woord. We gaan samen op zoek naar een metafoor die ze als ondersteunend middel kan inzetten als er weer een gesprek met haar leidinggevende plaats gaat vinden. Want dat deze samenwerking onder druk staat, is me wel duidelijk. En dat Svenja graag verandering en verlichting hierin wenst, is meer dan logisch.

Als houvast in haar broekzak
Hierop stel ik haar de vraag: :Heb je toevallig een bolletje wol? Zo eentje die je strak oprolt? Die echt te beknot in elkaar zit? Die geen ruimte krijgt omdat het heel strak is opgedraaid?” Zo’n bolletje wol symboliseert het donkerblauw en is misschien niet meer uit elkaar te halen zo stroef, dat het in elkaar is getrokken. Terwijl, als je datzelfde bolletje wol uit elkaar zou halen en je zou het losser bij elkaar voegen, er veel meer lucht en ruimte tussen zit. Dat is indigo; een metafoor om haar op stapel staande gesprek vorm te geven. Gewoon als houvast in haar broekzak als het even weer lastig wordt.

Kleur is geen toeval
Je snapt dat dit soort processen intensief zijn en die gaan niet over één nacht ijs. Het proces van inkleuren heeft ruimte nodig om te landen, dus we sluiten af. Later op de avond appt Svenja mij, een foto met het enige bolletje wol dat ze in huis heeft… Laat dat nu net indigo zijn. Zo zie je maar, kleur is never nooit geen toeval.

De kracht van deze metafoor
In de dagen die volgen blijft Svenja me op de hoogte houden van het proces dat zich voltrekt. Inmiddels heeft ze haar leidinggevende gesproken. Het enige dat ze hoefde te vertellen en te laten zien was het bolletje wol; “Dit is wat je met me doet.” De kracht van deze metafoor schuilt in het feit dat ze voor het eerst niet zoveel woorden hoefde te gebruiken om te duiden wat ze van binnen voelde. Hierdoor ging de druk en de strijd bij Svenja weg. Er ontstond een nieuwe opening om het gesprek aan te gaan en elkaar op waarde te schatten.

Dat dit gesprek heeft geleid tot een ommekeer in de samenwerkingsrelatie tussen Svenja en haar leidinggevende mag duidelijk zijn. Sterker nog, haar leidinggevende heeft Svenja gevraagd om in diens afwezigheid plaatsvervangster te zijn.

Svenja houdt me op de hoogte van haar proces en hoe deze sessie mede aanleiding is geweest om oude patronen te doorbreken en dat ze eindelijk het echte goud kan zien. Ze is met een schone lei 2022 ingestapt. En dat is precies wat ik haar zo gunde.

Knelt het bij jou? Boek een colournostics sessie
Herken je het één en ander in het verhaal van Svenja? Misschien kan ik ook iets voor jou betekenen mocht je in samenwerkingsrelaties – of welke relatie dan ook – klem komen te zitten, niet weten hoe je verder moet. Laten we eens kijken hoe kleur jou van richting kan voorzien. Een colournostics sessie biedt nieuwe mogelijkheden en inzichten, mail me gerust: info@merkbaar-werkt.nl.