Twee kleuren die zijn leven een stuk makkelijker maken

Het is eind januari wanneer ik Marcel voor het eerst tref. Een man van eind twintig die dankzij een Wmo-indicatie op mijn pad is gekomen. Hij heeft een duidelijke hulpvraag, namelijk grip krijgen op de facetten in zijn leven, zodat er meer balans ontstaat en de momenten van onrust en onduidelijkheid hem niet uit het veld slaan, zoals dat nu te vaak het geval is.

Marcel knikt instemmend
Ik settel mij in de woonkamer van Marcel, waar de verwarming een aangename temperatuur verspreidt, trappen we af met een bak koffie en thee. Met een kussen in mijn rug leun ik heerlijk achterover tegen de leuning van de bank en als vanzelf gaat onze spreektaal over in het Achterhoekse dialect. Ik open mijn tas, leg mijn blanco boek op mijn schoot en open mijn doorschijnende etui om er wat gekleurde stiften uit te halen.  Terwijl Marcel me gade slaat, en onze ogen elkaar kruisen, is dat een teken dat er alle aandacht is. Ik leg uit dat dit tekenboek en mijn groen, geel, oranje, rood en paars gekleurde stiften een belangrijk onderdeel zullen vormen van onze afspraken. Marcel knikt instemmend. En ik nodig hem uit om iets over zichzelf te vertellen.

Woorden worden stevig uitgesproken
Gretig steekt Marcel van wal, vertelt over hoe hij woont, hoe fijn het is, maar ook hoe lastig het kan zijn, omdat er gedoe is in zijn hoofd. Dat het daar dan één en al chaos is. Marcel legt uit hoe het dan werkt in zijn hoofd, zijn woorden worden stevig uitgesproken en galmen na in de woonkamer. Zijn handen, met gespannen vingers, reiken naar zijn hoofd  om de woorden als het ware kracht bij te zetten. Intussen teken ik op het blanco vel papier een poppetje, waar stoom uit het hoofd komt in paarse, rode en oranje kronkels. 

Chaos in zijn hoofd
Terwijl ik bevestigend knik, om hem aan te moedigen en het praten niet te laten staken, praat Marcel verder. Nu hij woorden heeft gegeven aan de chaos in zijn hoofd merkt hij beter wat zijn lijf nodig heeft, namelijk dieper gaan ademhalen. En als vanzelf gaat zijn hand richting zijn buik, zijn stem wordt minder luid en hij praat wat langzamer.

Wat heb je eigenlijk nodig?
Het lijkt ook alsof hij mijn rommelen in mijn etui beter opmerkt. Zijn spreken valt stil wanneer ik de tekening omhoog houd. Hij ziet dat ik ter hoogte van zijn buik groen/gele cirkels heb getekend. In korte zinnen geef ik uitleg aan dat wat er op papier te zien is. En hoe het dus voor Marcel werkt. Hoe de opbouw van zijn punthoofd – een hoofd dat van oranje/rood naar paars verschiet – werkt. En wat hij eigenlijk nodig heeft om weer minder stress te ervaren. Namelijk dat zijn lijf het nodig heeft om zijn buik weer te voelen, zodat het als het ware geel en groen is. Twee kleuren waar hij beter mee kan dealen en die het leven een stuk makkelijker maken, omdat hij bij groen en geel minder afhankelijk is van de hulp van anderen. 

Onze stijl van samenwerken is geboren
In de stilte die ik laat vallen, zie ik op mijn klok dat we twintig minuten onderweg zijn. Ik zie dat Marcel aandachtig naar de tekening kijkt terwijl ik hem hoor zeggen: “precies Miranda dat is het! Zo werkt dat voor mij.” En precies dat is het! Onze stijl van samenwerken is geboren. Voor hem een nieuwe wijze, maar voor mij een ultiem middel om de ander kennis te laten vergaren over hoe processen werken in je hoofd. En helpend:
– als je te veel in je hoofd zit
– je zaken blijft overdenken
– je geen richting weet en niet tot vervolgstappen kunt komen

Door er kleur aan toe te voegen ga je nog beter voelen hoe de getekende facetten in je lijf – én daarmee dus in je leven – voelen.

Gehoord en gezien voelen
Tot slot levert het vooral een gevoel van gehoord en gezien voelen op, een belangrijk element om weer meer rust te ervaren wat het vertrouwen sterkt om vervolgstappen te zetten die de weg vrijmaakt naar meer balans en plezier in het leven. En precies dat is de bedoeling. 

“Miranda bedankt, tot volgende week” klinkt een opgeluchte stem  aan het einde van het bezoek.