Hoe het opruimen van je kledingkast jouw groei weerspiegelt
Mijn kledingkast staat nog op standje zomer terwijl de herfst haar intrede al heeft gedaan. Hoog tijd om de klus ‘kast ordenen’ bij de kop te pakken. Een klus die al een tijdje op me wacht. Dat wat amper gedragen is verdwijnt uit de kast. De hemdjes en t-shirts, netjes op kleurvolgorde geordend, liggen achter op het schap. De lange mouwen zijn naar de voorkant verhuisd. Tevreden kijk ik naar het resultaat, terwijl mij de post van kleurcollega Christi Houwers te binnen schiet.
Ik doe er nog een schepje bij bovenop
Het klopt zoals ze schrijft dat wanneer je je kledingkast hergroepeert dat er dan ook een verschuiving in jezelf heeft plaats gevonden. Een verschuiving die een stap naar groei aankondigt. Ik moet glimlachten als ik terugdenk aan deze post en doe er voor mezelf nog een schepje bovenop, door in gedachten de volgende vragen te beantwoorden:
- Wat ligt er op de plank wat je verwondert?
- Van welke kleur neem je afscheid?
- Wat heeft er in het afgelopen seizoen zijn intrede gedaan?
Op alle fronten voluit zwart
Wanneer deze vragen in een kronkel door mijn gedachten denderen, scan ik mijn kledingkast en zie tot mijn verassing dat zwart zowel op de korte als de lange mouw, als top, broek en rok volop aanwezig is. Op alle fronten voluit zwart. Zwart, de kleur die je zou kunnen zeggen: verberg je maar, je hoeft niet alles bloot te geven, scherm jezelf maar even af. Maar in mijn geval, en passend bij mijn proces, gaat het zwart over:
- Stevig staan
- Mij niet laten afleiden
- Maar volop voelen welke koers ik te varen heb
De kledingstukken die verdwijnen
Vervolgens bekijk ik de kledingstukken die verdwijnen, voor mijn gevoel speelt wit hierin de hoofdrol. Het wit dat verdwijnt zegt eigenlijk: het hoeft niet langer blanco te blijven, het wordt tijd dat het ingevuld wordt. Of zoals mijn kaartendeck het antwoord geeft:
- Ik hoef niet langer besluiteloos te zijn
- En me wat stijfkoppig vast te houden aan dat wat was
- Ik mag mijn zelfkritiek wat laten varen en mijn eigen hoge eisen halveren
Het patroon maakt dingen zichtbaar
Terwijl ik de kledingkast opnieuw bekijk, ontdek ik het antwoord op de vraag ‘wat heeft er in het afgelopen seizoen zijn intrede gemaakt?’ Ik kan er niet aan voorbij dat de panterprint duidelijk is toegevoegd aan mijn garderobe. En mij daarmee toefluistert:
- Dat er een belangrijke aanloop is genomen voor een portie lef
- Zodat het extravagante gedeelte in mij wordt wakker geschud
- Omdat de tijd van onopgemerkt worden echt achter me ligt
Wens jij een kleurrijke blik op jouw kledingkast?
Heb jij je kledingkast nog op orde te brengen en mocht je graag een kleurrijke blik wensen op jouw antwoorden op bovenstaande vragen? Contact me dan. Ik deel graag mijn zienswijze op hoe dit iets zegt over jouw proces. Gegarandeerd dat je daarmee op weg bent naar een doorbraak!