Dat knellende punt in mijn lijf
Mijn roze blog van afgelopen week dendert nog na in mijn lijf. Niet leuk om terug te blikken op pijnlijke stukken. Dat doet iets, zo merk ik in de dagen na het schrijven van dat blog. Het knelt en vraagt om ruimte om gezien en gehoord te worden. Mezelf hierin serieus te nemen. Niet weg te cijferen alsof ik er niet toe doe, nee hier heb ik mijn eigen punt te maken en te zetten. Of zoals het boek Kleuren van geluk me vertelt: pink is not a colour It’s an attitude.
Waar gisteren mijn outfit een stuk bonter was – met een palet van oranjerood, paars en geel – merk ik dat het vandaag anders mag. Als ik in de vroege ochtend voor mijn kledingkast sta, vertelt mijn gevoel dat het wat zachter mag. Wat mag zachter? Geen idee. Dus ik laat het maar even.
Mijn outfit voor vandaag
Terwijl ‘beneden’ op me wacht, zie ik mijn zoon in een korte broek verschijnen. Is dat niet te optimistisch? “Wordt het mooi weer vandaag?” vraag ik hem. “21 graden” hoor ik hem antwoorden. Altijd fijn zo’n wandelend weerstation! Helemaal omdat ik zelf niet zo oplettend ben wat betreft het weer. Maar zijn antwoord brengt me dichterbij mijn kledingkeus, simpelweg omdat mijn auto me vandaag naar het werk brengt. Dus past voor nu een jurk me wel. Ik ga voor zachtroze, een lichtblauwe spijkerjas en gele oorhangers. En omdat het nog vroeg is, een sjaal in frisse lentekleuren. Ik zeg: outfit compleet.
Het knellende punt in mijn lijf, dat al weken zeurt
Terwijl ik mijn auto parkeer en richting kantoor wandel, laat een telefoontje mijn pas vertragen. Dit oponthoud brengt me langs het water, de rust, het uitzicht… en mijn roze. Wanneer het telefoontje is beëindigd en ik nog mijmer over mijn roze blog van een week ervoor, plaats ik nog snel een social media bericht. Om vervolgens koers te zetten naar kantoor. En in de meters die ik zet, voel ik dat er van binnen iets verschuift. Het is alsof het knellende punt in mijn lijf, dat al weken zeurt, uit het niets door de verschuiving op de juiste plek wordt gezet. Zo lijkt het ook met mijn roze te zijn. De ruimte die ontstaat laat roze op de juiste plek belanden. Het zorgt ervoor dat het voelt alsof ik steviger sta en me tegelijkertijd lichter voel. Het verzwaarde gevoel en de ballast lijken te zijn verdwenen. Het knellende punt heeft ruimte gemaakt voor een mooie overgang. Mooier kan dit moment niet zijn, want morgen begint mijn nieuwe levensjaar: 50!
Roze de kleur van:
- Jezelf veilig genoeg voelen
- Om bijvoorbeeld opnieuw te starten of je masker af te zetten
- Je emoties kunnen tonen zonder je zwak te voelen
- Open te staan zodat je kunt ontvangen wat er op je pad komt
- Geen rollen hoeven te vervullen, jezelf kunnen zijn, en die is al leuk genoeg
- Gewoon eerst mezelf en dan pas een ander
Kleur brengt altijd een antwoord
Heb jij ook zo’n knellende plek die wel wat ruimte kan gebruiken? Weet dat kleur je altijd een antwoord brengt. Check mijn website www.merkbaar-werkt.nl om te ontdekken welk aanbod je het beste past. Het eerste contact is altijd gratis én vrijblijvend.