Het hoofd met de hokjes

Ze zit relaxt op de bank voor me. Nu alle druk weg is, lijkt deze puber alle tijd te hebben. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik en bedenk hoe ik mijn vraag zo kan stellen dat deze niet klinkt als een uitvraag-vraag, of een vraag waarvan ze weet: daar volgen er nog meer van.

Er was één iemand die in haar geloofde
Zij is Lotte, een meid die vorige week te horen heeft gekregen dat ze is geslaagd voor haar vmbo. En wat heeft ze het goed gedaan! Als er één iemand was die in haar geloofde, dan was zij het zelf. School namelijk wat minder. In de tijd dat ik met haar optrek, ben ik haar ook gaan geloven en heb ik vooral genoten van het samen ontdekken ‘hoe werken de dingen nu voor jou’.

Ze slaakt geen zucht van onvrede
Dus start ik mijn vraag enthousiast met: “Hé Lotte”, met als doel om haar interesse te wekken, “wat is nou hetgeen geweest, in al die tijd dat we samen hebben gewerkt, dat echt het verschil heeft gemaakt?” Ik zie haar nadenken, het verwondert me dat ze geen zucht van onvrede slaakt, iets wat pubers ook kunnen doen zodra hen een vraag wordt gesteld. Nog voordat haar gedachten de woorden hebben gevonden, antwoordt haar moeder gretig: “oh dat weet ik wel, dat is het tekenen.” Ik weet dat haar moeder bedoelt: 

• dat we iedere sessie starten met pen en blanco papier
• dat we uittekenen wat er gezegd wordt, door ons allebei
• waardoor de focus beter bij het gesprek blijft
• en zaken beklijven omdat je het makkelijker begrijpt

Het hoofd met de hokjes
Wanneer ik Lotte met een vragende blik aankijk, zie ik dat haar hoofd de woorden zoeken, dus stel ik de vraag nogmaals. Haar reactie is helder: “dat je mijn hoofd hebt getekend, die met al die hokjes erin.” Ik weet dat ze ondertussen in gedachten terug is gegaan naar het gesprek op school, voorgaand schooljaar (zie mijn blog Woorden hebben een plaatje nodig). Een gesprek waarin de tekening met de vier hoofden voorzien van hokjes de voorbereiding was op een pittig gesprek. Een gesprek met een delegatie aan mensen en lastige vragen. Waarbij het antwoord makkelijk te duiden was op het moment dat ze kon aanwijzen welk hoofd het beste paste bij de vraag die er gesteld werd. 

De basis van onze gesprekken
Deze tekening, van het hoofd met de hokjes, heeft vaak de basis gevormd van de gesprekken tussen Lotte en mij. Met de bedoeling om inzicht te verschaffen hoe je hoofd werkt, als het tegenzit of meezit of hoe het werkt in verhouding tot de andere belangrijke mensen in haar leven. Dus ja, ik snap Lotte haar antwoord wel omdat tekenen tijdens gesprekken helpt om:

• je eigen woorden beter te begrijpen
• de druk in je hoofd minder wordt en het volle hoofd weer leger raakt
• zodoende ontstaat er (weer) overzicht 
• dat geeft ruimte om je gevoel weer te voelen
• waardoor je prioriteiten kunt stellen

Maar dat is niet het enige. Doordat je dankzij het tekenen tijdens gesprekken makkelijker het gesprek terug kunt vertellen aan degene die voor jou belangrijk is, draagt het ertoe bij dat je je gezien en gehoord voelt. 

Mijn praktische visuele tools
Op deze manier levert Lotte mij een belangrijke bijdrage omdat het mijn missie is om andere collega’s in de zorg en coaches mijn praktische visuele tools aan te reiken, zodat zij de hoge werkdrukbeleving om kunnen zetten naar het beste resultaat voor zichzelf en hun cliënten.

Ben jij zorgprofessional of coach en wil je meer weten over mijn praktische visuele tools? Check dan eens mijn website www.merkbaar-werkt.nl.